Zamansız kaçamaklar...

 Hepimiz biliyoruz ki gizli ya da zamansız-plansız yaptığımız tüm eylemler çok daha cezbedici. Anlık kararların insanoğlunda yarattığı heyecan ve hareket çoğu insana ilham kaynaklığı yapmakta. En sevdiğim filmlerden biri olan

                                ''Amélie'' nin müziklerini dinlerken haftasonu yaptığımız İstanbul kaçamağımızdan küçük bir dilimi sunuyorum size -

♛

  Sabah 7:00 da başlıyor koşuşturmamız erken kalkmanın mahmurluğu/geç kalma telaşesi/yolların bomboş 

olmasının verdiği mistik huzur/ Bu alt başlıklarla çıktığımız yol       

 Kabataş,Taksim-İstiklal,Çukurcuma, Galata derken kaybolduğumuz 

ara sokaklar, nihayete ermeyen çıkmaz sokaklarla, Dolmabahçe' yi de gezmeliyiz düşüncesi 

 ile zaman ayarlayamama ve gezmekten çekemediğimiz fotoğraf-

lar ... En eğlencelisi de kısıtlı zaman kullanma acelesi ve tabi ki 

herşeye rağmen plansızlığın gizemi.

                                            Tabi ki dilek dilemeyi de ihmal etmedik ;)

Kaybolmak size yeni kapılar açabilir. Rotanız belli olduğu sürece kaybolmaktan korkmayın.

Çünkü biz bu sayede tesadüfen ''Masumiyet Müzesi' ni '' bulduk.

Tabi ki bu fırsatı hemen değerlendirdik.

En iyi müze ödülünü almış olduğunu öğrendiğimiz Masumiyet Müzesi' nin postunu daha 

sonra daha detaylı paylaşacağımdan burda yer vermek istemedim :) 

KIŞI KARŞILAYANLAR...

Ne desem nerden başlasam diye cümlelerini düşünen biri olmadığımdan blogumda da olduğu gibi giriyorum yazmaya. Havaların soğuk olması ve  gittikçe soğumasına sevinen bir insan olarak manyak olduğumu düşünebilirsiniz ama ben tam bir kış insanıyım :) Deniz, kum, güneşle değil ama kar-kış- kahve&kitap(biliyorum klişe gelecektir ama n'apıyım doğru bir tamlama-_-)-viski-sıcak şarap-şömine ateşiyle beni kandırabilrsiniz :)) Evet kış geldi artık hala modası süren parkalarımızı, montlarımızı çıkarabilir özgürce sarınabiliriz :)

Aslında bu fotoğrafları çekilirken o kadar da soğuk değildi :p aman canım sizde inanmış gibi yapın :))

KESİNLİKLE OKUYUN ! :)

 TEKRAR GÖRÜŞMEK ÜZERE...

Gün Biterken

  Günün tüm koşuşturması bitmiş, okuluna gidilmiş, toplantılarına katılınmış ve gereğinin yapılmış olmasının verdiği huzurla evime çekiliyorum. Son olarak da bu yorucu günde bana eşlik eden parçalarımı sizlerle paylaşarak her zaman açmak istediğim blogu açmış olmanın mutluluğuyla bilgisayarımı kapatıyorum :) Umarım paylaşımlarımı beğenirsiniz :) Merhabalar... Ve hoşçakalınız :))